Kategori: sinema

city of life and death. 2009 yapımı bir chuan lu filmi. vahşete, “soykırım” denen şeye şiirsel bir bakış. 1937’de japonlar’ın çinliler’e karşı giriştiği nanking katliamının hikayesi en az martyrs kadar gerilim ve acı doluydu. “insan insanın kurdudur” diye boşuna dememiş thomas hobbes…

tilda swinton’lu, neredeyse bir ferzan özpetek filmi. sight&sound’daki tilda swinton röportajında, yönetmen luca guadagnino’nun swinton ile film üstüne en az on yıldır konuştuğunu, başından beri doğa ve hisler üstüne bir film yapmak istediğini öğreniyoruz. başarmış, evet, ama nasıl bir film bu kadar ferzan özpetek filmlerini andırır anlamadık. yemek yeme ve pişirme sahneleri, geniş varlıklı aile,…

iskoç sorunlar dünyasına (trainspotting ve acid house‘dan yıllar sonra değişen pek bir şey yok gibi) yeni bir bakış… glasgow’un her yanına yerleştirilmiş mobese kameralarından gelen görüntüler başında ömür tüketen bir kadın polis memuru ve ailesini öldüren adamı görüntülerde görmesi üstüne kendi adaletini sağlamaya çalışması üstüne bir film. bizim de istanbul’da hayatımızı yavaş yavaş sarıp sarmalayan bu kameralar iyi…

martyrs – pascal laugier. 2008 yapımı bir korku (dehşet!) filmi. üstünde çok fazla yazıp büyüsünü bozmak istemiyorum. korku filmleri ne kadar az şey bilirseniz hikayeyle ilgili, o kadar güzel izlenirler. bu da öyle işte. kurbanı başına gelecek her şeyden haberdar ettikten sonra asıl hikayeyi başlatan kurgusu, gülünesi bulduğumuz sahneleri bağladığı yerlerle uzun süre sessiz kalmamızı…

2005 yapımı üç yönetmenli bir film. italyan yönetmen ermanna olmi’nin itici duygusal dramasını atlatabilirseniz karşınıza abbas kiarostami ve hemen ardından ken loach’un çektiği bölümler çıkacak. roma’ya doğru giden bir trenin içinde olup bitenler. herkesin gözünden ayrı bir hikaye.bu arada ken loach’un futbol fanatikliğine bir kez daha şahit olduk tickets sayesinde…