iDANS tersanesinde işçi hakları

dün akşam iDANS-4 kapsamında bomonti binasında maria baroncea, eduard gabia ve dragana bulut’un sundukları e.i.o adlı gösteriyi izledik. tanıtım yazısı şöyle: “romanya/sırbistanlı kolektif, sanatta değer üretimi ve bunun yeniden paylaşımı üzerine, izleyicisinin ortak-yaratıcı olduğu bir performans sunuyor. kendi deyimleriyle bu performans “pratik çözümlerin ütopik bir kurmacası.””

fazla bir yorumum yok. “gönlünden ne koparsa” şeklinde fiyatlandırılan oyuna girmek için bir miktar para verip biletimizi aldık. seyirciler oyun daha başlamadan izlenimciler ve işçiler olarak iki gruba ayrıldılar. işçi olmaya karar verenler salona önceden alındılar ve bir sözleşme imzalayarak işlerinin başına geçtiler. izlenimci olarak kalmak isteyenler ise bir süre daha kapının önünde bekletildi. yapılan açıklamaya göre yapılması gereken çalışanları izlemek ve kendi parametrelerimize göre en iyi çalışana oyunun sonunda üstünde ne kadar ödediğimiz yazılı olan bileti vermekti. bu arada bize sunulan mikrofonla işçileri istediğimiz gibi ikaz edebilecektik.

eğlenceli gibi görünse de o kadar da anlamlı olmadığını söyleyebilirim. grup üyeleri maria, eduard ve dragana gördüğüm kadarıyla sahneye çıkmadılar bile. izlemeye gelmiş insanların, gönüllü olarak sahnede itişip kakışmasından ibaretti tüm gösteri. gözüne giren telden ciddi şekilde yaralanan bir arkadaş bile oldu. üstelik sonradan işçilere imzalatılan sözleşmede sahne üstünde meydana gelebilecek herhangi bir kazadan performans sahiplerinin kesinlikle sorumlu olmadıkları gibi gayet politik bir ifade de yer alıyormuş ki, hoş bir yaklaşım değildi.

festival yönetimi ibadet bölgesi tabelası derdine fazlaca kapıldığından iDANS’ı dört edisyondur iDANS yapan seyircisini ve performanslarını biraz unuttu, boşladı mı acaba?