dün akşam ruhsuz bir binadan ruhani hikayesiyle, insanı kapıp götüren ritmiyle brooklynli bir adam geçti: reggie wilson. iDANS-4’ün belki de en iyi performansıydı, performans sanatının amerikancasını hatırlattı, yüzümüzü güldürdü. daniel linehan’la başlayan amerikalılar hareketi iDANS’ın en kıpırtılı işlerini oluşturdu bence şu ana kadar. sonrası ne olur bilmiyorum ama reggie wilson’ı hem bu işiyle (introduction) hem de bambaşka işleriyle defalarca izleyebilirmişim gibi. kendisini, topluluğu fist&heel’i, post-african/neo-hoodoo adını verdiği hareket dilini daha çok buralarda görebiliriz umarım önümüzdeki yıllarda…
Günlerin Köpüğü 
chloé için bir cevap yazın Cevabı iptal et