Günlerin Köpüğü

Yazar: Y.

  • Il Posto – Ermanno Olmi

    Ermanno Olmi ismi yabancı değil ama nereden tanıdık, bulamıyorum (öyle bir çaresizlik işte!). 1961 yapımı Il Posto 17-18 yaşlarında görünen Domenico’nun  hayat boyu çalışabileceği sağlam bir firmada işe girmek için geçtiği sınavın, işteki ilk günlerinin, ilk aşkının, ilk sarhoş oluşunun filmi. Bakışlar ve bakışmalar üstüne kurulu olan film İtalyan yeni gerçekçiliğini hakkıyla yansıtan örneklerden. Kamera Domenico’yu takipten…

    Written by

    Y.

  • Jafar Panahi’den film olmayan bir film

    2011 Cannes Film Festivali’nde gösterilmek için bir parça kekin içine saklanan flash diskte ülke dışına kaçırılan This is Not a Film film yapması yasaklanan İranlı yönetmen Jafar Panahi’nin son harikası. Film çekmenin yasaklandığı durumda bile film düşünmenin, yazmanın, oynamanın, kısaca paylaşmanın yasaklanamayacağının kanıtı. Yasak gelmeden önce üstünde çalıştığı filmini evinin sınırları içinde canlandırmaya çalışan Panahi’ye…

    Written by

    Y.

  • Acil feminizm

    Kendimi hiçbir zaman bir feminist olarak tanımlamadım. Carla Bruni gibi “Bizim kuşağımızın feminizme ihtiyacı yok” diyecek kadar geri kafalı değilim, yine de feminizmle ilişkimi derinleştirmemekle belki de büyük bir hata yaptığımı dün akşama kadar fark etmemiştim. Dün akşam sevgili arkadaşım Y.’ye destek olmak için gittiğim, insanların kendilerini sosyal alanda daha iyi ifade edebilmeleri ve kalabalık…

    Written by

    Y.

  • Kartpostal dünyam

    Ben bir kartpostal hastasıyım. Sadece gönderilenleri almayı değil – ki bu ayrı bir yazının konusu olabilir – göndermeyi de severim. Sanırım şimdiye kadar en çok kartpostal trafiğim olan insan dostum İ. Asıl kartpostal meraklısı oydu, bana Montpellier’den, Fransa’nın dört bir yanından gönderdiği, uzun bir mektubu çeşit çeşit kartın arkasına yazıp onları numaralandırdığı seri halen bir…

    Written by

    Y.

  • Bob Marley

    Bir Bob Marley belgeseli ile noktaladık hafta sonunu. Kevin Macdonald’ın yönettiği 2012 yapımı belgesel sadece Marley’nin hayatını, müziğini değil Rastafari hareketini (ya da ideolojisini) de anlatıyor. Reggae ile ilgilenseniz de ilgilenmeseniz de keyif alacağınız bir müzik belgeseli. Neden derseniz Bob Marley bir reggae müzisyeninden çok ötede, evrensel bir insan. Bunu filmin kapanış jeneriğinden de anlamak…

    Written by

    Y.