Güzel şarkı, güzel klip. İlk nerede dinlemiştim hatırlamıyorum ama ne olduğunu bilmeden dinlediğim kayıp şarkılar çukuruna düşmediği için mutluyum.
Dağ başındaki günlerimin çoğu gitti. Güneş pırıl pırıl parlıyor. Ofisimize giden yol sere serpe güneşlenen üstsüzlerin, şemsiyeler ve şezlongların arasından geçiyor. Ve ben evle ofis arasında mekik dokurken defalarca bu tatil kuşlarının arasından geçiyorum. Güneş gözlüklerim yaza aitmiş gibi dursalar da üstümdeki pantolon, bol gömlek ve bilekli ayakkabılar buraya, bu insanların arasına ait olmadığımı ele veriyor. Burası artık şıpıdık terliklerin, şortların ve güneşin kızarttığı bedenlerin egemenliğinde. Tatilciler çoğalıp işi bitenler yavaş yavaş ayrılırken geride kalanlar kendilerini biraz daha yalnız, biraz daha terk edilmiş hissediyor. Bundan sonrası kesin daha zor olacak…
idil için bir cevap yazın Cevabı iptal et