Kategori: oradan buradan

harbiye muhsin ertuğrul sahnesi’nde “dava” izlemekteyiz. salon sıcak, nefes almak imkansız. sahnede almanca konuşup duran insancıklar, sahnenin iki yanında büyük altyazı perdeleri, gözümü bir sağdakine, bir soldakine götürüyorum. olmuyor, bir türlü sahnede olup bitenle, ağızdan çıkanın anlamını bir arada yakalayamıyorum. keyfim epey kaçıyor. çok kısa bir süre sadece yazıları takip ediyorum, bakıyorum baya baya kitabı…

yaz tam olarak geldi. kavurucu, nefes almayı güçleştiren günler başladı. insanlar sokakları işgalde… ben oradan oraya koşturuyor, yoruluyor, enerjimi tüketiyor olabilirdim. ama hayır, oturuyorum, ufak tefek şeyler planlıyorum. planlamaya lüzum olmayan şeyler. sanki zamanımı doldurmam için elime tutuşturulan şeyler. canımı sıkan, işe yaramaz olduğumu hissettiren, ne beynimi ne de bedenimi zorlayan şeyler. sebebimi kaybetmiş gibiyim……