Günlerin Köpüğü

Kategori: edebiyat

  • Sivrisinek vız vız vız

    ,

    “Sivrisinekler uyutmadı” diyor. Yüzü gözü şişmiş, saçları dağılmış, zaten kolunu kırdığından beri kendi kendine zar zor topluyor, her şeyin üstüne uykusuzluk da eklenince yataktan kalktığı gibi bırakmış belli ki. Kendini içeri attığı gibi önce kol askısını, sonra İstanbul’un nemli sıcağında terden sırılsıklam olmuş tişörtünü çıkarıyor, kanepeye giden yolu zaten biliyor. İstanbul’un en pahalı mahallelerinden birinde…

    Written by

    Y.

  • Bir Gün Daha

    ,

    Bilakis Dergi’nin Mayıs-Haziran 2025 tarihli 9. sayısında yayımlanan Bir Gün Daha isimli öyküm dergiye gönderdiğimden farklı bir şekilde yayımlandığından buradan orijinal versiyonunu paylaşmak istiyorum. Paragraf düzeninin ve tekrar eden kelimelerin gücüne inanan herkese keyifli okumalar! Bir Gün Daha Bu sabah da her sabahki gibi uyandım. Hayır. Bu sabah her sabah olduğundan bir saat geç uyandım. …

    Written by

    Y.

  • Yatakta Okuduğum Kitaplar / 2

    ,

    Her erkeğin hayatından bir Hayat Hanım geçmiş midir, geçmiş olsa tanıdığımız onca erkek daha farklı olur muydu diye düşündüren kitap… Bazen bir kitapla ilgili söylemek istediğim şeyler çok olunca, aralarından birini seçip içimden geçenleri cümlelere dökemeyince oturup ağlayasım geliyor. Ucunu büktüğüm sayfalardan aklıma kazımaya çalıştığım cümleleri alt alta yazsam? Yine içinden çıkamam ama en son…

    Written by

    Y.

  • Hatırlamamayı Seçmek

    ,

    Alnımda, iki kaşımın ortasında, yarım parmak sağa doğru bir çizgi var. Derin bir çizgi. Yıllar içinde derinleşti. Ona kas diyorum ben. Ağlama kası. Geçtiğimiz hafta en çok çalışan kas oldu. Eşyalar bana hatıralarıyla geliyorlar. Onları edindiğim anı, yanımda kimin olduğunu, nereden, nasıl aldığımı, neler konuştuğumuzu çoğunlukla hatırlıyorum. Sonra o eşyalara benimle oldukları günler, aylar, yıllar…

    Written by

    Y.

  • Yatakta Okuduğum Kitaplar – 1

    ,

    Yeni olayım sabah uyanır uyanmaz yatakta kitap okumak, okuduğum kitabı bitirmeden yataktan çıkmamak. Aslında yeni sayılmaz da yıllardır yapmadığım bir eski alışkanlık diyelim. On dokuz yaşımın en tatlı anılarının önemli bir yüzdesi odamda, yatağımı altından çıkan misafir yatağıyla birleştirip kurduğum yatak imparatorluğunda Proust okuyarak geçirdiğim İstanbul’daki son-olamayan-son-yazıma aittir. Yatak bolca yastıklanır, güzel bir okuma ışığı…

    Written by

    Y.