Günlerin Köpüğü

Kategori: çağdaş dans / performans

  • camda yürüyen adamlar

    olan biten ne çok şey var aslında. kumbaracı50’nin kapısından girer girmez aylık program ile karşılaştım. fazla tanıdık olmadığım bağımsız tiyatro topluluklarının yanında talin büyükkürkçiyan, ilyas odman. örneğin dün gece biz vanti izlerken orada da talin’in mesele adlı oyunu oynanıyormuş.istanbul’un en çalışkan ve üretken koreograflarından birini, ilyas odman’ı izlemek için düştü yolum kumbaracı50’ye. sezonun ilk ziyareti. geçen…

    Written by

    Y.

  • laboratuar’dan vanti

    talimhane tiyatrosu bu sezon aramıza temelli olarak geri döndü. komşuları olan huzursuz, tekinsiz, olumsuz yaşlı teyzeyi nasıl ikna ettiler ya da açılmalarını ne, nasıl sağladı bilmiyorum ama hoş geldiler bir kez daha. buralarda bir mekana daha çok ihtiyacımız vardı.kapanmasından önce sadece bir kere, o da transit doğaçlama festivali’nin bir etkinliği kapsamında gittiğim talimhane tiyatrosu’nu bu…

    Written by

    Y.

  • depo’dan iki 45lik geçti

    bir kerelik bir performansa tanık olduk dün akşam yaklaşık 30 kişi. depo’da ikinci katta mustafa kaplan ve alain michard kişisel tarihlerinin başrolde olduğu, dillerini, kronolojilerini, hareketlerini, öykülerini birbirlerine geçirdikleri “performans olmayan” bir performans sundular bize.evet, merdivenleri çıktıktan sonra önümüze çıkan duvarları adalet, savaş, idam cezası gibi konuları rengarenk işleyen afişlerle dolu bir oda oldu. ama…

    Written by

    Y.

  • rotterdam’ın bozuk portakalları

    ,

    dün akşam rotterdam’dan taptaze portakallar geldi kapsamında rosto in turansureishon adlı oyunu izledik garajistanbul’da. ne yazık ki kötü, sıkıcı, “cıvık” bir deneyim oldu.öncelikle organizasyonun garip çeviri mantığından bahsetmek istiyorum. gerçi basılı materyallerde de ikinci dil olarak ingilizce yerine flamanca’nın tercih edilmiş olmasını epey milliyetçi bulmuştum, ama japonca bir oyunda üstyazıların türkçe ve flamanca olmasını hiç…

    Written by

    Y.

  • sönük bir gece

    ,

    hareketiyle, içindeki şiirle, zarafetiyle zihnime kazınan pichet klunchun’un nijinsky siam performansından sonra dün akşamki cribles live oldukça boş göründü gözüme. heyecanlı bir açılış, kovalamaca, köşe kapmaca oyunu (tekil insan), bu tek tek kişilerin topluluk oluşturması (ve bir topluluk-toplumdan çıkabilecek tüm törenler), birbirlerinin elini hiç bırakmadan hareket etmeye çalışması ile enerjisini yitirdi. belki sahnede bir enerji vardı…

    Written by

    Y.