Kaldırımda bir kelebek

İstanbul’da günlerim uzun yürüyüşler üstüne kurulu. Dağ başındaki bir arkadaşım “Hareket eden objeler çarpışır” demişti. Ben de mümkün olduğunca çok hareket ederek İstanbul’un enerjisini, kaosunu içime doldurmaya, tanıdık-tanımadık insanlara çarpmaya, karşılaşmaları tetiklemeye çalışıyorum. İşte bu kelebek de Maçka civarında hareket halindeyken bir kaldırımda çıktı karşıma. Önce ölmüş sandım, avucuma alınca canlandı. Öylece kaldırıma bırakmamak için bir ağacın gövdesine koydum, uçtu, yine onu aldığım kaldırıma kondu. Belki de intihar etmeye, kısacık hayatına çabucak son vermeye çalışıyordu. Bu da bir seçimdir, onu konduğu yerde daha fazla rahatsız etmedim.