buraları boş bırakmak zorunda kaldım, dönüşte anlatacağım onlarca şey var. hazır beş dakika bulmuşken son zamanlarda izlediğim en iyi filmi paylaşıyorum.
bağımsız amerikan sineması. düşük bütçe. tatil arasında new york’taki annesinin yanına gelen epilepsi hastası zoe’nin hayatından bir kesit. filmin adı metaforik ama görüntüler öyle bir gerilim yaratıyor ki zoe’nin her an patlayacağı hissine kapılıyorsunuz. uzaktan çekimler, karakterleri diplerine girerek değil büyük şehirde gelip geçen insanlar arasından göstermek müthiş bir gizem yaratıyor.
sadece güvercinlerin akşam güneşinde uçtukları sahneyi görmek için bile izlemeye değer bir film, tavsiye edilir.
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın