mrs dalloway

kırmızı kedi yayınlarından çıkan yeni mrs dalloway‘in kapımıza düşmesini fırsat bilip 1997 yapımı marleen gorris’in yönettiği, vanessa redgrave’in mrs dalloway’i canlandırdığı filmi izleyelim dedik. film, redgrave’in üstün oyunculuğu sayesinde beklediğimizden çok daha güzel çıktı. bilinç akışı, kitaptaki geçişler sinema diline çok iyi dökülmüş.

filmden önce evdeki diğer mrs dalloway çevirisini yenisiyle karşılaştırma işine soyunduk, çok eğlenceli sonuçlar çıktı. tomris uyar’ın iletişim yayınlarından çıkan çevirisiyle ilknur özdemir’in bu yeni çevirisi birbirlerinden oldukça farklı. kimi zaman insan kendini iki farklı kitap okuyor gibi hissediyor. bunda sanırım uyar’ın can yücel’le birlikte parçası sayılabileceği “çevirirken yeniden yaratalım” tarzı çevirmenliğin etkisi büyük. uyar edebiyatçılığını konuşturup virginia woolf’u kendi kalemiyle tekrar yorumlar, ona türkçe bir ses kazandırırken, özdemir woolf’a kelimesi kelimesine bağlı kalmayı tercih etmiş. edebi anlamda okuması kimi zaman daha sıkıcı, orijinal eserle karşılaştırıldığındaysa kesinlikle daha doğru. “türkçe’deki sesten” yana olduğumuzdan uyar’ın tarafını tutuyorduk ki özdemir’in komik bir hatasıyla karşılaşıp haklılığımızı perçinledik: woolf’un eserinde “pope’s poetry” olarak geçen bölümü özdemir “papa’nın şiiri” olarak çevirirken, uyar “pope’un şiiri” olarak çevirmiş. woolf’un papa yerine alexander pope’tan bahsettiğini söylemeye gerek yok sanırım. özellikle de şiirden bahsediliyorken!