iDANS 4’te sarah vanhee’nin az biraz sıkıcı, fazla lakırdılı ve anlamsızca felsefî me and my stranger performansını izlediğimizden beri aklımıza takılmıştı jean-luc nancy ve claire denis’nin onunla ilgili filmleri. performansta yer verilen vers nancy filmiyle karıştırıp l’intrus filmine hemen bilet aldık. ve daha ilk sahneden anladık ki bu, bahsi geçen diğer filmdi ama vers nancy değildi.
l’intrus jean-luc nancy’nin kalp nakli olması üstüne yazdığı yazıdan etkilenerek çekilmiş. claire denis, yazıdan epey etkinlenmiş olmalı ki ortaya kurgusuyla insanın kafasını karmakarışık eden bir film çıkarmış. bir sürü şey var, takip etmekten zevk alınacak görüntüler, farklı farklı coğrafyalar… ama hikayenin başı neresi sonu neresi, ben çözemedim. filmde paul gauguin resimlerini, robert louis stevenson öykülerini anımsatan bir şeyler de var.
claire denis’nin izlemediğim birkaç filmi daha kaldı. onları da tamamlayınca her şey çözülecek sanki…
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın