west side story – jerome robbins, robert wise

utanç verici, evet, ama dün geceye kadar west side story müzikalini izlememiştik. bu hafta müzikallerle arayı iyice ısıtmaya karar verdik.
müzikal izlemek bana oldukça zor geliyor doğrusunu söylemek gerekirse. hareketli danslar, aklımdan günlerce silinmeyen şarkılar bir yana duygusal sahnelerde içim geçiyor, iki aşığın bir ağızdan söyledikleri kavuşma-buluşma-sevişme-vesaire temalı düetler uykuya karşı direncimi sınıyor. west side story en efsanevi müzikallerden de olsa bende aynı etkiyi bıraktı. neyse ki maria’nın terzi evinde söylediği i feel pretty parçası ve stilize dövüş sahneleri (!) yüzümü bolca güldürdü.
west side story de izlenenler listesinde yerini amış oldu böylece. yine de televizyon yıllarımda arada bir geceleri bir kanalda rastlayıverdiğim, ortasını ve hatta sadece sonunu bile yakalamış olsam izlemekten hiç sıkılmadığım ginger rogers&fred astaire müzikallerini, tap dansını bütün müzikallerin üstüne koyarım sanırım. bir west side story yazısını böyle bitirmemek gerek belki ama elimde değil, büyülenmiş gibiyim…