öhö öhö

birkaç gündür evde yatmaktayım. istanbul’un lanet sonbaharının bir güneşli, bir yağmurlu, bir sıcacık, biz buz gibi havasına yenik düştüm. iDANS’ın son günlerini, jérôme bel’in pichet klunchun ile flörtleşmelerini, pieter ampe’nin guillerme garrido’nun şiddetine maruz kalışlarını bu sefer kaçırıyorum. gidenler, görenler, gülenler, eğlenenler yazsalar keşke, okusak…
şimdiye kadar sadece bu gece garajistanbul’da gösterilen sarah vanhee’nin me and my stranger eseriyle ilgili bir şeyler duyabildim. sıkıcıymış, fazla entellektüel takılmaya çalışıyor gibiymiş, ezberdenmiş… bir şey söylemek güç. zira sarah’nın the auction of brilliant but unrealized ideas adlı küçük dahiliğine şahit olmuş, paralarımı cebimde tutmayı nasıl başardığıma hayret ederek geceyi tamamlamıştım.
neyse yazacak bir şey yokken bu kadar zırvalamak bile çok. yatağı terk edebildiğim an görüşmek üzere…