yepyeni bir mahalleye yerleşmekle uğraşırken kültür-sanat dünyasının bir adım uzağına düşüverdim son zamanlarda. işte geçen haftayla ilgili birkaç not:
radikal kitap 10. yılını kutlamak için santralistanbul’daki tamirane’de ağırladı bizleri. güzel müzikli bir geceydi her şeyden önce. herhangi bir barda çalınsa herkesi gece boyu dans ettirecek müziklerle donuk edebiyat camiası kokteyl yudumlamayı tercih etti. kalem agency tayfası, cumhuriyet’teki yazılarına son veren ya da verilen tuna kiremitçi, doğan hızlan, ve ben de dahil daha birçokları bedava içkiden ve leziz peynir kroketlerden bolca faydalandık. bunun dışında söylenebilecek bir şey var mı? evet, sıkıcıydı.
ikinci konu biraz daha kişisel. mezun olduğum korkunç bölümün öğrenci-mezun buluşturma vesilesine katılmak zorunda hissettim kendimi nedense. ben şunu yaptım, ben de bunu yaptım, benim şeyim seninkinden daha büyük’lerle dolu bir akşamüstüydü, ki bu daha da sıkıcıydı.
arada kaynayan güzel olabilecek şeylerden biri ise mimar sinan modern dans bölümünün garajistanbul’daki sene sonu sunumu oldu. birilerinden bir an önce dinleyebilirim umarım…
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın