Günlerin Köpüğü

Kategori: sinema

  • değinilmeyenler üstüne

    , ,

    şimdi bir liste yapmak gerekiyor. bu liste tembelliğimin belgesi olarak burada duracak. nisan ayı yazı çizi işlerine yeterince zaman ayırmadığım bir ay oldu. işte hakkında tek kelime etmediklerim üstüne kısa notlar: filmler: wait until dark – terence young (audrey hepburn’ün kör bir kadını canlandırdığı 1967 yapımı bir polisiye film) tyronnosaur – peddy considine (sahibi tarafından…

    Written by

    Y.

  • yeraltı – zeki demirkubuz

    dostoyevski ile aram lise yıllarından beri iyi değildir. faturayı ebediyat dersinde zorla okutulan, üstüne sınav bile yapılan suç ve ceza‘ya çıkarmak ne kadar yerinde olur bilmiyorum ama en karanlık, en düşkün dünyaları seven bendeniz, dostoyevski’den etkilenmiş onlarca yazarı dostoyevski’nin kendisine yeğlerim. bazı şeyleri açıklamaya, anlamlandırmaya çalışmamak gerekir. bu da onlardan biri. hem kim bilir belki…

    Written by

    Y.

  • zabriskie point – antonioni

    bu istisnai antonioni filmini anlatmak için sondan başlamak gerekecek: patlamalar başınızı döndürmesin, gerekiyorsa ileri alın biraz, ikinci dakikadan itibaren izleyin. patlayan bir gardroptan üstünüze uçuşan kıyafetler, ağzına kadar dolu bir buzdolabından fırlamış bir tavuk ve bir parça biftek, hemen ardından üstünüze dökülen bir kitaplık dolusu kitap ve 4:37’de çığlıklar duyulan pink floyd müziği. işte bir…

    Written by

    Y.

  • film değil belgesel festivali

    ,

    yürürken sakız çiğneyebilen insanlardan olmadığım bir kez daha kanıtlanmış bulunuyor. hem film festivali, hem yoğun iş temposu, hem gitmek üzere olduğum uzak ve güneşli ülkenin hayalleri, hem de istanbul gösteri sanatları platformu aynı zamana denk gelince bayrağı çektim sayılır. şimdi hızlıca bir toparlama yapmak gerek ki o uzak ve güneşli ülkede “daha neler neler var…

    Written by

    Y.

  • 31. istanbul film festivali – 1

    ,

    festival keyfimiz henüz yeni başlamışken yazmamak olmaz. hafta sonu önce nişantaşı’nda pawel pawlikovski’nin gizemli kadın filmini, ardından içimdeki nostalji canavarının ağına düştüğümden theo angelopoulos’un kumpanya‘sını izledim. dün de werner herzog’un uçuruma doğru filmiyle günü noktaladık. gizemli kadın ethan hawke hatrına izletti kendini, yoksa kötü bir senaryonun ağına düşmüş bu film herhalde hiçbir şekilde karşımıza çıkmazdı.…

    Written by

    Y.