Günlerin Köpüğü

Kategori: festival

  • her gidişin bir dönüşü var

    , ,

    sevgili günlük, ortadan kayboldum kaybolalı neler olmuş neler! sevgili ülkemizde internet üstünde bir şeyler karalamaya çalışmak bile suç olmuş meğer. sadece birkaç hafta öncesine kadar bir defteri açıp bir kalem almak ve yazmak ve yazmak kadar basitken burada kelimeleri biraraya getirmek, şimdi binbir türlü cambazlık yapmak gerekiyor duvarları aşabilmek için. vah vah vah! ama bizim…

    Written by

    Y.

  • bari biz duyuralım

    bir festival başladı, haberi olan var mı? adı amber festival, sanat ve teknoloji festivali. bu seneki konusu verikent. sözde.birkaç yıldır istanbul 2010 tarafından bile desteklenen amber, bu sene, ilginç bir sessizlikle başladı. cuma akşamı kulağımıza sönük bir fısıltısı geldi açılış kokteylinin. dün ve bugün talimhane tiyatrosu’nda gerçekleşen lunapark: izler, bellek, klişeler, küreselleşme isimli paralel etkinlik, yine…

    Written by

    Y.

  • rotterdam’ın bozuk portakalları

    ,

    dün akşam rotterdam’dan taptaze portakallar geldi kapsamında rosto in turansureishon adlı oyunu izledik garajistanbul’da. ne yazık ki kötü, sıkıcı, “cıvık” bir deneyim oldu.öncelikle organizasyonun garip çeviri mantığından bahsetmek istiyorum. gerçi basılı materyallerde de ikinci dil olarak ingilizce yerine flamanca’nın tercih edilmiş olmasını epey milliyetçi bulmuştum, ama japonca bir oyunda üstyazıların türkçe ve flamanca olmasını hiç…

    Written by

    Y.

  • iDANS üstüne son kez

    ,

    yazmaya yazmaya soğuyor insan galiba. koskoca ekim ayı rüzgar gibi geçiverdi. artık kış soğuklarının çoktan gelmiş olması gereken kasım ayının ilk günlerindeyiz, 15-20 derece arasında güneşli günler geçiriyoruz. rotterdaministanbul (“rotterdam’dan taptaze portakallar geldi” dersem daha tanıdık gelir herkese sanırım) bu akşam garajistanbul’da başlıyor. kısa, kompakt bir program. yarın akşam ziyaret etmeyi planlıyorum.2007 yılındaki ilk festivalden…

    Written by

    Y.

  • sönük bir gece

    ,

    hareketiyle, içindeki şiirle, zarafetiyle zihnime kazınan pichet klunchun’un nijinsky siam performansından sonra dün akşamki cribles live oldukça boş göründü gözüme. heyecanlı bir açılış, kovalamaca, köşe kapmaca oyunu (tekil insan), bu tek tek kişilerin topluluk oluşturması (ve bir topluluk-toplumdan çıkabilecek tüm törenler), birbirlerinin elini hiç bırakmadan hareket etmeye çalışması ile enerjisini yitirdi. belki sahnede bir enerji vardı…

    Written by

    Y.