Günlerin Köpüğü

Yazar: Y.

  • nokta ve yeni bir paragraf

    bu yılı üzücü bir olayla noktalıyoruz gibi görünüyor. çağdaş dansın istanbul’daki kalesi çatı çağdaş dans sanatçıları derneği’nin stüdyosuna geçişte kullanılan, bordo kapılı güzelim bina cumartesi gecesi alev aldı. söylenene göre stüdyo kısmına bir şey olmamış ama giriş-çıkış sağlanacak bir yer olmadığına göre çatı’nın kaderi şu an için belirsiz… istanbul’da çağdaş dans adına azıcık bir şeyler…

    Written by

    Y.

  • google’un ettikleri

    kadıköy taraflarında oradan oraya savrulup sonunda karga’nın bahçesinde 7 saat oturarak tamamlanmış bir günün en bomba olayı eve gelip blog istatistiklerine bakarken yaşanmamalıydı. evet arkadaşlar, “2011 en yeni kapalı çarşaflı türbanlı hikayeler” aramasına sevgili günlüğümün bir yanıt verdiğini görmek gözlerimin faltaşı gibi açılmasına sebep oldu. aynı aramayı yaptım ve tüm sapkınlıklar arasında bu aramaya yanıt…

    Written by

    Y.

  • dogtooth – giorgos lanthimos

    çok sevdiğim cuma gecelerinden birini daha evde, bir film karşısında geçirdim. bu seferki tuhaf dünyasıyla beni bir boris vian kitabına, dilimden düşürmediğim l’arrache-coeur‘e götürdü (kitabımın halen elinde olduğu arkadaşıma buradan selamlar!). 2009’da cannes film festivali’nden un certain regard ödülüyle dönen dogtooth tıpkı vian’ın kitabındaki gibi çocuklarını kendi yarattıkları dünyaya hapseden, onlar için gerçekte olduğundan tamamen…

    Written by

    Y.

  • spellbound – alfred hitchcock

    viyana’daki salvador dali sergisinde rüya sahnesini gördüğümden beri aklımdaydı izlemek, bu sabaha karşı (evet uyku saatlerim biraz şaşmış durumda) sonunda başardım. gregory peck ve ingrid bergman’la birlikte psikanaliz de başrolde. dali’nin tasarladığı rüya sahnesiyse kısacık ama etkileyici. üstelik filmin tüm gizemini de içinde saklıyor. hitchcock izlemek her zaman ayrı bir zevk, hayran olunmaması zor bir…

    Written by

    Y.

  • sökülen yürekler mezarlığı

    yürek sökene ihtiyaç duyduğum günler geri geldi. ama bu sefer içimde öyle bir boşluk var ki kimin yüreğini sökeceğimi, nerelere atacağımı, onca yüreği söktükten sonra kendi sökülen yüreğimi bulup bulamayacağımı bilemiyorum. sökülen yürekler mezarlığı diye bir yer var mıdır acaba?

    Written by

    Y.