Günlerin Köpüğü

Yazar: Y.

  • bir çırpınış anı

    vincent dunoyer pazartesi-salı hariç her gün 16:00 ve 18:30’da arter’de 15 dakikalık bir performans yapıyor. berlinde de bruyckere’nin lost II, 2006-2007 çalışmasının tam karşısında, tıpkı o atın yattığı masaya benzer bir masa üstünde 15 dakika boyunca “o at bir insan olsa”yı tekrar eden bir hareketler serisi halinde canlandırıyor.

    Written by

    Y.

  • perde halleri

    geçtiğimiz günlerde perdemizden geçenler: sean penn’in oynadığı her film muhteşem olacak diye bir kural yok. paolo sorrentino’nun yönettiği her film il divo kadar ilginç olacak diye bir kural da yok. ama öyle görünüyor ki this must be the place‘te sorrentino sean penn’e, ve belki sean penn de sorrentino’ya fazla güvenmiş. kısaca bahsetmek gerekirse penn emekliye…

    Written by

    Y.

  • mysterious skin – gregg araki

    gregg araki adını bir yerden hatırlıyorum ama nereden derken imdb imdadıma yetişti: the doom generation. hayır, filmi hatırlamıyorum ama izlediğimden eminim ve gregg araki de muhtemelen oradan tanıdık. mysterious skin 2004 yapımı bir gregg araki filmi. bir çocuk istismarı hikayesi, karmaşık bir anlatım, sonuç heyecanlı bir film. en baştan alalım: brian ve neil aynı beyzbol takımındaki…

    Written by

    Y.

  • ölümün dayanılmaz ağırlığı arter’de

    arter’deki berlinde de bruyckere’nin yara sergisi soğuk, tekinsiz, korkunç ve aynı zamanda çok çarpıcı. arter’in istiklal caddesi üstündeki ana mekanına ek olarak seçilmiş olan bir diğer sergileme alanı, çukurcuma hamamı da bruyckere’nin eserlerinin bu çarpıcılığını destekleyen bir ortam sunmuş. akteon, 2011-2012 ve etten kemikteniz (istanbul) 2011-2012 yıllardır kapalı duran, içine sergi öncesi özel bir bakım…

    Written by

    Y.

  • footnote – joseph cedar

    2011 yapımı footnote bu yıl oscar yarışında yabancı film kategorisine israil’den dahil olan film. aynı dalda (talmud araştırmaları) çalışan baba-oğul akademisyenin eğlenceli hikayesi. anlatım tarzını nanni moretti’ye çok benzettik. aynı telaş ve endişe yaratacak durumlar, aynı espri anlayışı. filmin en hoş sahnesiyse, bence, bakanlık binasındaki minicik bir odada bir masa etrafında sıkışmış 5-6 kişinin “gizli”…

    Written by

    Y.