çıplak ayaklar kumpanyası hiçbir zaman “benim” olmamış olsa da, çukurcuma caddesi’nin sonundaki mekanları çıplak ayaklar stüdyosu “benim” saydığım mekanlardan. o yüzden performansları çok da benimsemeyeceğimi baştan bilsem de, desteklemek, ayakta kalmalarına ben de yardım etmek için mümkün olduğunca gidiyorum. geçen akşam izlediğim ters okyanus da bu “benim” diyemeyeceğim işlerden biri olmuş, yine de oranın, oradaki insanların parçası olmak güzeldi. bazen işler hoşunuza gitmez, işleri yaratan ve paylaşan ruhlar, bedenler hoşunuza gider. bu da bir şey…
ters okyanus‘ta mihran tomasyan’ın beyrut’ta geçirdiği günlerden izler bulmayı bekliyordum, bulamadım ya da belki de anlayamadım. ters okyanus‘ta daha sakin bir şeyler bekliyordum, güzel müzikler eşliğinde dans buldum, kameralarla, projeksiyonlarla oyunlar buldum, anlamlandıramadım.
ama ters okyanus‘ta hiç beklemediğim ama bir anda kendimi içinde bulduğum öyle büyülü anlar vardı ki, işte onları ancak gidip parçası olarak deneyimleyebilirsiniz. çok basit, neredeyse bir ilüzyon kadar yalın, ama etkileyici, kolunu uzatıp dokunmak isteyeceğin kadar da sahici. işte o an için ve çıplak ayaklar stüdyosu’nda hep güzel insanlar biraraya geldiği için gidin siz de görün. bir avuç insan, 45-60 dakika bir iş, insanı iyi hissettirmeye yetiyor kimi zaman.
bir daha ne zaman oynayacaklar bilmiyorum. en iyisi siteyi takibe almak: www.ciplakayaklar.com
bu arada çıplak ayaklar stüdyosu dillere destan gevende ve büyük ev ablukada konserlerine de sahne oluyor. mahallemizin mekanı, mahallemizin grupları, mahallemizin insanları. mahalle baskısını (bu kadar kültürel hareket olunca evde oturmak zor) iyi anlamda yaşayan şanslı azınlıktan olduğumuz kesin!
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın