bu yılı üzücü bir olayla noktalıyoruz gibi görünüyor. çağdaş dansın istanbul’daki kalesi çatı çağdaş dans sanatçıları derneği’nin stüdyosuna geçişte kullanılan, bordo kapılı güzelim bina cumartesi gecesi alev aldı. söylenene göre stüdyo kısmına bir şey olmamış ama giriş-çıkış sağlanacak bir yer olmadığına göre çatı’nın kaderi şu an için belirsiz…
istanbul’da çağdaş dans adına azıcık bir şeyler yapan hemen her ismin geçtiği, içinden çıktığı, halen düzenli derslerin sıcağa, soğuğa aldırmadan yapıldığı çatı stüdyosu türkiye’yi uluslararası alanda küçük varlığından beklenmeyecek bir büyüklükle temsil ediyordu. her kurumda, insanların biraraya geldiği her yerde olduğu gibi az-çok sorunlar yok değildi ama çatı yine de binasına girince insanı başka bir dünyaya götürür, bana dostoyevski ya da balzac kahramanlarının parçası olduklarını hayal ettiğim dökük ama renkli dünyaları anımsatırdı. şimdi ne olacağı belirsiz. bu haftaki etkinliklerin şehir tiyatroları’nın muhsin ertuğrul binası içinde yer alan çgsm stüdyosuna alındığına dair bir mail düştü kutuma, mekan artı’ya davet edenler, çgsg olarak devlet kurumlarına başvurup para bulalım diye önerenler var… öyle görünüyor ki çatı bu felaketten daha da güçlenerek, hatta kendine gelerek çıkacak.
ne tuhaf ki çağdaş dansın başka bir üssü garajistanbul da şu sıralarda kendini baştan yaratıyor, ama bu sefer bir müzikhol olarak. içeriye konulan konteynır, çıkılan asma kat kulağıma gelenlerden sadece ikisi. tiyatroyla, dansla tutunamadılar, bu işin alıcısı yok demek mi, yoksa onca iş yaptıktan sonra kendisini var eden tüm ekibiyle, aynı alanı paylaştığı camiayla arasını bozan dediğim dedik yöneticilerine hayret etmek mi gerek acaba?
iDANS yönetmeni festival ortasında tüm ekibini duygusal bir dalgalanma içinde işten çıkarırken (ve de elbette kimse sesini çıkarmaz ve hatta kovuldukları yeri terk etmezken!), tiyatro festivali türk sanatçılara gişe gelirinden pay vermek dışında sunduğu oyunla ilgili hemen hiç sorumluluk almazken (haksızlık yapıyorum aslında, yeni değil, her zamanki tarife!), garajistanbul kendini arasını açacağı yeni alanlara açarken ve çatı cayır cayır yanmışken bir yılı daha noktaladık. yılın en iyi haberi belki de ilyas odman’ın aerowaves tarafından “2012 priority company” olarak seçilmesi…
ve son olarak içimde büyüyen karanlığı yeni yıla da taşımamak adına “yeni yıl dileği”m: daha fazla tutarlılık, daha az sürpriz, daha fazla haysiyet. kendim ve dileyen herkes için… bence çok ihtiyacımız var…
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın