bir sidi larbi cherkaoui eseri geçti muhsin ertuğrul sahnesi’nden dün gece: sutra.
fazla bir şey söylemek istemiyor canım. tıklım tıklım doluydu salon. ne de olsa iksv’nin vesile olduğu herhangi bir etkinlik bu işle alakalı alakasız herkesi bir salona doldurmayı başarıyor. aslında en iyisi iksv ile bir anlaşma yapıp büyük bir etkinlik duyurusu yapmalarını sağlamak, sonra da o kadar çok VIP insanı bir yerde toplamışken bambaşka bir organizasyonla (çok alternatif bir gösteri olabilir, bir yardım gecesi olabilir vs.) buluşmalarını sağlamak.
her neyse sutra’daki en hoş bölüm yukarıdaki sahneydi. ve tabii ki orkestra, müzikler…
dün geceyi bir kenara bırakmak, bambaşka bir şeyden bahsetmek istiyor canım. geçen yıl yaklaşık olarak bu zamanlarda ivana müller while we were holding it together parçasıyla iDANS‘a konuk olmuştu. karşılaştırmak istemiyorum, nereden aklıma geldi bu kadar yoğun bilmiyorum. ama akrobasi olmadan, kocaman kutular atılıp tutulmadan da dünya ile ilgili dertler anlatılabiliyor. abartıyor olabilirim. akrobasiden hoşlanmıyorum. mükemmel bedenler sadece müthiş bir disiplini çağrıştırıyor bende. ve disiplin ürkütüyor. kelimeleri, hikayeleri, sakinliği, sessiz ve anlamlı isyanları, bir derdi olanları seviyorum. ve hepsini mumla arıyorum…
“i imagine a change without violence”
Günlerin Köpüğü 
Yorum Yapın